Hazardzista uzależniony od kasyn internetowych

Kiedy ktoś jest uzależniony od hazardu, nie zdaje sobie nawet sprawy z tego, że jego choroba dotyka także najbliższe otoczenie – czyli rodzinę. Wszelakie próby przetłumaczenia pewnych rzeczy takiej osobie spełzają kompletnie na niczym. Niejednokrotnie jest tak, że hazardzista – podobnie zresztą jak alkoholik – obiecuje poprawę, zarzeka się, że zżerają go wyrzuty sumienia, że już nigdy więcej i tak dalej, ale są to tylko puste słowa i nic więcej.

Rodzina przez jakiś czas wierzy w to, że będzie lepiej, ale nie potrzebuje zbyt długiego okresu na to, aby się przekonać, że to nieprawda. Ludzie żyjący pod jednym dachem z hazardzistami doskonale znają poczucie bezradności – chory zaciąga długi (w bankach, u znajomych etc.), wpędza rodzinę w coraz większe tarapaty finansowe, oszukuje najbliższych. Nie każdy jest w stanie na to reagować, nie każdy ma w sobie na tyle siły odwagi – aby na przykład podjąć prawne kroki i skierować do sądu wniosek o całkowite bądź częściowe ubezwłasnowolnienie chorego (jest taka możliwość w polskim prawodawstwie).

Sporo ludzi wychodzi w tym momencie z założenia, że poprzez podejmowanie takich kroków robi choremu krzywdę, a nie pomaga. Tymczasem to niezmiernie niepokojący symptom, ponieważ świadczyć może o współuzależnieniu – a to także wymagająca leczenia choroba. Ktoś, kogo patologiczny hazard nigdy w bezpośredni sposób nie dotknął, nie zrozumie tego, jak ogromną jest tragedią uzależnienie od grania i życie z człowiekiem, który z powodu tegoż uzależnienia cierpi.